In de middaguren was het behoorlijk warm op het open veld. Het terrein was niet helemaal vlak en bezaaid met keien en rotsen.
De lucht gonsde van de insekten en bijen. In de verte hoorde ik de bellen van de loslopende geiten.
We namen allemaal twee kratten en een snoeischaar mee. Janina gaf mij uitleg over het knippen van het bloeiende bonenkruid.
De ene krat is om op z'n kop op te gaan zitten, en de andere om de kruiden netjes op te stapelen.
De geknipte stelen worden allemaal in dezelfde richting gelegd zonder houtige delen of grassen, zodat ze later makkelijk gekeerd en gedroogd kunnen worden.
Het viel me op dat alle struiken anders zijn. Ook al zijn ze van dezelfde plant, toch zie je verschillende leden van een familie terug.
Een familie met meerdere generaties en gradaties. Sommige struiken hadden lange stelen met veel bloemen, sommige waren heel rommelig gegroeid. Ik vond een struik helemaal vol met dode wespen. Eerst heb ik een liedje gezongen, maar als snel kwam ik in een meditatief ritme waarin ruimte, tijd en plaats wegvallen.
Een heerlijke manier om dicht bij de natuur te komen. En dat is pas het begin van het avontuur dat essentiele olie heet.
http://www.catharinadebruin.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten